Seni Özleyecegiz-Ayfer Ber
Köyümüzde Almanyaya gelen ilk göcmen kitlemizdendi Hasan amcam.Birkac yıllıgına gelip geri dönerim diyen,fakat ailesinide yanına alarak buraya yerlesen ama hicbir zamanda buralı olmayan memleketine,yasama sevdalı olan bir insandı.
Onun yasamında küskünlük,kıskanclık,para,kariyer diye hicbirsey yoktu..Sadece dostluklar vardı.Amcamı hic kızgın umutsuz görmedim. Almanyaya ilk gelenlerden ve bedel ödeyenlerdendi.Demiryolunda calısırken is kazası sonucu 3 parmagını kaybetmis daha genc yasta kanser hastalıgına yakalanmıstı.Buna ragmen o hic bir seye aldırıs etmeden mutlu ve umutlu yasadı.
Etrafına sactıgı ısık ve enerjiyle bazen benide saskına cevirirdi.Evimize gelince kızım cayım nerde diyen sesini simdiden özledim.Belki cok fazla birsey paylasmasakta amcamızla onu her gördügümde icimde derin bir iz kalırdı.
Onun elerine baktıgımda Hitlerin esir kampları aklıma gelirdi.Esir kamplarının üzerinde yazılan bir tabelada CALISMAK INSANI ÖZGÜRLESTIRIR´diyen yazıyı hatırlardım hep.Oysaki o dönem özgürlesen sadece ölen ve Hitler fasizminde kurtulan esir insanlar oluyordu.
2 Dünya savasının agır bedelini Almanyaya calısmak icin gelen insanlarımızda ödedi.Almanyayı insa etmek icin en agır islerde calıstırıldılar.En kötü yasam kosullarında yasadılar.Hepsi olmasada bir cogu is kazalarında sakat kaldılar.
Benim icin cok önem tasıyor buraya isci göcmen olarak gelen kitlemiz.Ne olursa olsun onlar hic degismediler.Dostluklarını korudular.Mal,mülklere sahip oldular fakat yasamınları cok degismedi.Özlerine sahip cıktılar.
Amcamda onlardan biriydi.Onun yasamında güzellikler ve dostluklar vardı.
Yüregimin derinliklerinde onun yasama direngen bakısı ve cevresine sactıgı ısık hep kalacak .
Onu özleyecegiz...ayfer
20-09-2010